Miłość rośnie wokół nas
Feliks i Mathias niespiesznym krokiem podeszli do Bogu ducha winnego młodego barona.
– Bry – zaczął starszy z braci.
– Huh…? – Rémi wyrwał się z zamyślenia i podniósł wzrok znad lektury – Bonjour, messieurs…
– Pan jest Rémi Karstark, да? – spytał Mathias.
– O-oui… – Spojrzał na nich nieco zdziwiony baron.
– I ślinisz się pan do naszej siostry? – Feliks uniósł brwi. Rémi nie do końca wiedział, co powiedzieć, niepewnie skinął głową.
– Toć się wyśmienicie składa, bo my w tej sprawie. – Kąciki ust blondyna lekko drgnęły.
– Chcesz pan móc się z naszą siostrą widywać? – Matt pochylił się nad Rémim, lustrując go spojrzeniem.
– No… no… no chciałbym… – Karstark patrzył to na starszego, to na młodszego z braci.
– No to załatwione! – zakrzyknął czarnowłosy, po czym D’Argensonowie chwycili biedaka za ręce i pociągnęli w stronę zamku.
